Bronze Wing story

[Bronze wing]

In 1984 begon ik met motorrijden. Ik kon de motorfiets van mijn tandarts (vriend) overnemen. Een Suzuki SP 370 off the road. Dit was nog in het pré BPM tijdperk. Mijn vriend had de SP gekocht voor ongeveer 3400 gulden en ik kon de ééncilinder overnemen voor 1200 gulden met twee vetpakken erbij. Omdat ik een schamel 26-urig baantje had in het onderwijs/welzijnswerk kon ik mij geen auto meer veroorloven (Eenden hoofdzakelijk).

De Soez heeft mij ver gebracht. van Amsterdam naar Luxor (Egypte). Alleen terug ging hij kuren. Eigen schuld want ik had de motor op tijd gesteld zonder de hoogste stand van de cilinder aan te houden. De benzine van de Joegoos was toen heel slecht. In Egypte begon de klep(pen?) vervaarlijk te tikken, Dus op de terugweg op de boot de beslissing genomen om de motor in Griekenland helemaal na te laten kijken. Dat is gebeurd. Eigenwijs heb ik niet de ketting en het achtertandwiel laten vervangen want ik had een reserve (gebruikt bij me). Toen de punt bij de paal kwam paste het tandwiel niet. Daar sta je dan in Joegoslavië. Gelukkig waren er drie Noor Hollandse broers die een motorfiets uit Griekenland hadden gehaald met een Volkswage Pick Up. Mijn motor kon er nog bij in de bak en ik was in 24 uur weer thuis.

Weten wij trouwens dat de Grieken een CM 450 C hadden die hetzelfde als ons motortje uitzag met een cardan ? De grote broer de CX 500 C heb ik daar toen niet gezien.

Tijdens de reis heb ik de Zoes goed leren kennen. Anderhalf uur was het maximum op de moter. De ééncilinder was natuurlijk al onrustig, bovendien zaten er hoognoppige wielen onder, dus dat trilde als een gek. Tintelende vingers. Geklutst brein. Trilogen. Wel echt motorrijden met ontberingen natuurlijk.

Toen ik terug was kon ik de motoer van een welzijnscollega overnemen, die een wereldreis ging maken (en vier maanden later strandde in Canada en trouwde met een Russische prinses of zoiets). Een CM 400 T(win) uit 1980. Vier jaar oud. Voor 1200 gulden. (leve de BPM-loosheid). De SP 370 kon ik tot mijn verassing kwijt voor 1750 gulden met een vetpak erbij. Ik ben nogal een poetser dus daar zal dat aangelegen hebben.

Achterband vernieuwd en rijden. Wat een fijne moteor. Echt ouderwets motorrrijden. Hyper betrouwbaar. Zuinig, toerend toch redelijk snel. Tussen 1984 en 1987, drie jaar lang dag en nacht motorgereden. Met twee centimeter ijs op de vetjas en winterkniëen. En geen onderhoudsbeurten voor de CM nodig geweest. Vakantie naar Portugal. Heerlijk toeren. Heen en terug 4000 kilometers en geen centje pijn.

Toen ik de motor gekocht had zag een jaar of twee/drie later op TV dat Prince in de film Purple Rain dezelfde motor had. Dat kon geen slechte keus zijn, toch ?

In 1987 kreeg ik de auto van mijn vader, die langzaam blind aan het worden was. De motor begon tikkende geluiden te krijgen. Dus heb ik de motor helemaal na laten kijken. Stom ! Overbodig ! Zonde !. De zaak haalde het arme ding helemaal uit elkaar en kon geen slijtage vinden. Koste wel 1000 guldentjes. Niet meer doen hoor jongens ! Dat getik hoort bij die Honda en ook dat geklak bij het schakelen.

1987. Rampjaar. Mijn oom kwam uit Nieuw Zeeland op visite en moest de auto van mijn vader lenen. Ik rij om 1700 uur op de Zuid Spierdijkerweg tijden Bietencampagne. Een oplegger staat in de bocht schuin op de weg. Ik maak een berekeningsfout. Bij het insturen van de bocht zie ik het pas en rem vol. Achterband slaat vast en ik gooi de motor plat om geen onthoofding van mijzelf te verrozaken. Ik wordt gelancerd en kom op mijn rug op het asfalt terecht. CM total loss. Frame verbogen.

Een weekje WestFriesGasthuis en dan op de CX 500 C van mijn broer om weer motorvriend te worden.

In 1991 staat er in Den Haag een mooie heel erg donkerblauwe (beschadigde tank) Amerikaanse Silverwing te koop. Gekocht. Prima motor maar blijkt na twee jaar toch te zwaar voor mij. Ik weeg 55 kilo schoon aan de haak. Dus in 1994 weer verkocht.

In 1998 kriebelt het wee. In Den Haag staat een verwaarloosde CM 400 C uit 1984 te koop. Bij Motorport. Kijken en kopen. Nieuwe pot (namaak) nieuwe uitlaten (wel het goede model, maar aan de achterzijde anders, met een uitlaat pijpje.

En op de motor recreëer ik nou. Rustig kalm toeren. Omdat er een Goldwing is en ik een zilverwing heb gehad. Noemde ik mijn CMtje een bronze wing want ik heb de krauser zijkoffers iin de rood/bruine (bronze) kleur van tank and zijdeksels gespoten. De GIVI topkoffer moet nog, maar dat is een 23 jaren plan.

Ruud Webeling 26 oktober 2009